Als ik berichten in de media lees dan zie ik bijvoorbeeld dat twee derde van de Nederlanders tegen vuurwerk voor particulieren is. Als ik op Twitter en Facebook kijk naar de posts zie ik alleen maar mensen die het afkeuren. Posts over mishandelde dieren worden veelvuldig gedeeld.
Voor ik verder ga even een onderscheid maken tussen professioneel vuurwerk en het zogeheten consumenten vuurwerk. Dat laatste staat ter discussie, misschien ten onrechte omdat het beeld wordt verstoord door de overlast van mensen die het (illegale en veel te zware) vuurwerk op momenten afsteken die niets met de oude tradities te maken hebben, maar puur met… tja wat is nou de drijfveer eigenlijk om te moeten knallen, het liefst zo hard mogelijk?
Die vraag stelde ik vandaag aan een aantal collega’s en we stelden vast dat we het vroeger, in meer of mindere mate, erg spannend vonden als er een rotje afging. Verder zie ik dat het menigeen een kick geeft. Er moet iets zijn dat onder andere de jeugd beweegt om op oudejaarsdag massaal de straat op te gaan met rugtassen vol met vuurwerk gewapend met aanstekers of gewoon een sigaret wat ook nog eens stoer staat.
Daarnaast heb je de berichtgeving over het bedrag wat “wij” Nederlanders ook deze keer hebben uitgegeven aan vuurwerk. De main stream media schermt met een bedrag van 67 miljoen terwijl er in eerste instantie ook andere berichten opdoken, maar die verdwenen en nu is het laatste bericht dat we wel voor 70 miljoen aan vuurwerk hebben uitgegeven!
Als je dat bekijkt in het licht van de propaganda vanuit de overheid om ons als consument weer vertrouwen in de economie te laten hebben en zo meer geld gaan uitgeven om de economie (lees belastinginkomsten) weer op te krikken, dan ga ik twijfelen aan de oprechtheid en accuraatheid van deze berichtgeving.
#vuurwerk op Twitter leverde een grappig beeld op. Berichten van mensen die het knallen al snel zat waren wisselden elkaar af met berichten van vuurwerkliefhebbers die juist het afsteken van vuurwerk gingen promoten als iets wat je niet kunt missen. Als tegenhanger van de opiniepeiling van Eenvandaag zie je hier tweets over petities van voorstanders van het vuurwerk.
De discussie lijkt erg op die van Zwarte Piet. Een deel van de Nederlanders voelt zich bedreigd als blijkt dat hetgeen wat ze doen, meestal uit ‘traditie’, ter discussie wordt gesteld. Bijna alsof ze worden bedreigd in hun bestaan, bijna alsof ze hun bestaan laten afhangen van het kunnen doen van zaken als vuurwerk afsteken. Het kan zijn dat het gezien wordt als aantasting van de vrijheid, ik zie het meer alsof deze mensen zich identificeren met zaken zoals het recht op vuurwerk afsteken. Ze zien niet dat ze zich hiermee reduceren tot een opinie die ze met man en macht verdedigen. Geen wonder, de opinie is wat ze zijn geworden, als die ophoud te bestaan dan gaan ze er zelf ook aan, zo voelt dat tenminste.
Dit is slechts een voorbeeld van hoe wij mensen bepaalde zaken die we zien als belangrijk en zelfs essentieel voor ons bestaan zonder enige vorm van onderzoek en (zelf-)kritiek aantrekken en daarmee alle werkelijk belangrijke zaken uit het oog verliezen. Je vraagt je bijna af of het expres wordt gedaan, of deze discussies ons afleiden van zaken die onze aandacht echt zouden verdienen maar onvoorstelbaar veel ingewikkelder zijn om aan te pakken, ware het alleen al omdat we ze niet willen accepteren als werkelijkheid.
Even terug naar de discussie over het wel of niet afsteken van vuurwerk. Zelf sta ik er als volgt in: Vuurwerk is mooi, zeker als het siervuurwerk is. En af en toe een harde knal kan ook om de aandacht te trekken van het publiek om aan te geven dat er een spektakel begint. Voor het vuurwerk om middernacht kan je de grote knal gebruiken om het begin van het nieuwe jaar aan te geven. Maar het lukraak afsteken van vuurwerk met en zonder harde knallen is in mijn ogen zinloos. Als ik iets onderneem dan vraag ik mij altijd af waarom ik iets doe en wat ik ermee kan bereiken in het belang van een ieder, direct of indirect. Daarmee neem ik verantwoordelijkheid voor mijn acties, mijn woorden, mijn gedachten die daar aan ten grondslag liggen.
Ik ben dus niet tegen vuurwerk en ook niet voor, dat is veel te zwart/wit. Ik pleit ervoor dat iedereen die overweegt vuurwerk af te steken dit doet door stil te staan bij de gevolgen hiervan voor alles wat je als die persoon kunt bedenken, het lawaai (gehoorbeschadiging), kans op verwondingen, overlast door anderen te laten schrikken, troep op straat, angst van dieren, enz. en dat tegenover de kick die het afsteken geeft, het persoonlijk belang, het stoer doen, je durf tonen, je meer en beter voelen of het omgekeerde hiervan compenseren. En dan de balans opmaken: mijn belangen ten opzichte van de belangen van de rest. Hoe echt zijn mijn belangen, zijn het wel Mijn belangen of denk ik het alleen maar?
Om bewuster te worden van hoe je eigen Ik werkt en hoe je eigen klokje tikt zodat je jezelf beter leert begrijpen en daardoor op een evenwichtige manier kunt bepalen wat werkelijk belangrijk is voor jezelf en daarmee automatisch voor alles en iedereen is de DIP Lite cursus ontwikkeld. Durf jezelf in de spiegel te bekijken en leer wat zelf-eerlijkheid is. Leer jezelf te accepteren en te vergeven en van je fouten te leren zonder schaamte en bedrog maar gewoon als jezelf, je échte ik.