Op een dag gaf mijn partner aan dat het voor haar opstartend bedrijf noodzakelijk is om een mobiele printer aan te schaffen. Ik had zojuist een transactie afgerond waarbij je voor je oude computer nog een klein bedrag kan terugkrijgen en mijn partner zei daarop dat we dat geld mooi konden gebruiken om een gedeelte van de aanschaf van de printer mee te bekostigen. Ik reageerde daarop met frustratie omdat ik al een andere bestemming voor dat geld had, uitstapjes met het gezin.
Mijn motivatie hiervoor is dat we dit jaar het vakantiegeld in de zaak hebben gestopt en er daarmee geen geld is voor vermaak anders dan wat er eventueel aan het eind van de maand overblijft, en aangezien dat meestal niets is leek het mij wel zo aardig om via de verkoop van goederen die we niet nodig hebben iets extra’s binnen te halen. Het gaat om kleine bedragen waarmee je kleine dingen kunt doen.
De suggestie om deze kleine bedragen te gebruiken voor het bekostigen van zakelijke uitgaven schoot mij in het verkeerde keelgat. Om de financiën op orde te krijgen probeer ik juist te gaan werken met het reserveren van bedragen en het maken van begrotingen. In de afgelopen jaren heb ik steeds moeten schuiven met geld en tijdelijk uit potjes moten pakken om toch rond te komen. Als daarbij (te) laat betaalde rekeningen komen dan wordt het erg lastig om alles bij te houden en later weer op orde te krijgen.
Nu dat we net mooi rond komen is het voor mij belangrijk dit evenwicht te bewaren en het geeft mij onrust als er verstorende factoren zijn die het overzicht en de methodiek verstoren. De conclusie die ik uit dit voorval trek is dat geld gerelateerde zaken al snel frustratie opleveren, en die frustraties zijn het gevolg van het hebben van bepaalde gevoelens en emoties die door geld gerelateerde zaken worden getriggerd.
Hieronder zal ik aan de hand van zelfvergevingen de verschillende punten uitwerken die ik als oorzaak zie voor mijn frustraties.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om gevoelens van frustratie toe te staan als mijn partner opmerkingen of voorstellen doet over geldzaken die niet in mijn verwachtingspatroon liggen.
Wanneer en als ik mijzelf zie vervallen in een patroon van gefrustreerd raken indien zaken buiten mijn verwachtingspatroon gebeuren, dan stop ik en haal ik adem.
Ik realiseer en zie dat ik vanuit een gevoel van het onder controle hebben van bepaalde zaken het tegenovergestelde bereik. Ik stop het bestaan in polariteit, en sta één en gelijk aan het leven.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om mijn verwachtingen zo te managen dat ik stabiel in het punt ben en niet door externe factoren van mijn a propos raak.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan om gevoelens onderdrukte angst in de vorm van frustratie te uiten als er maar ook een suggestie ontstaat van het bedreigen of ondermijnen van mijn geldbeheer.
Wanneer en als ik mijzelf zie vervallen in een patroon van onderdrukken van angst, dan stop ik en haal ik adem.
Ik realiseer en zie dat ik vanuit angst handel en daarmee het tegenovergestelde bewerkstellig dan het beoogde resultaat. Ik stop het bestaan in polariteit, en sta één en gelijk aan het leven.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om niet meer mijn angsten te onderdrukken waardoor ik geloof dat ik toch alles onder controle heb, maar mijn angsten onderken en uitzoek om deze als dusdanig een plek te geven of weg te halen.
Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan niet open te staan voor suggesties over geldbeheer en deze niet objectief te bekijken en dan een onderbouwde terugkoppeling te geven over het nut of de haalbaarheid van de gesuggereerde oplossing.
Wanneer en als ik mijzelf zie vervallen in een patroon van het afwijzen van suggesties, dan stop ik en haal ik adem.
Ik realiseer en zie dat ik vanuit een punt van onzekerheid mijzelf afsluit van suggesties. Ik stop het bestaan in polariteit, en sta één en gelijk aan het leven.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan om mijn onzekerheden te onderkennen en uit te zoeken, waardoor ik open kan staan voor suggesties en deze afhandel op hun waarde in het gegeven moment.
Een vaders tocht naar het leven 